“In de BuurtWerkKamer kreeg ik het vertrouwen dat ik nodig had.”
Melissa Ramdas (Amsterdam, 1978)
“Mensen vragen mij wel eens waarom ik zo rustig en stil ben en of ik eigenlijk wel een mening heb over de zaken die worden besproken. En zelfs dan lukt het me maar zelden om uit te spreken wat ik vind en denk. Binnen in mij borrelt het wel degelijk en zou ik van alles willen roepen en vertellen, maar toch hou ik het dan uiteindelijk maar voor me. Alhoewel ik wel voor mezelf opkom als het echt moet. Maar net als ieder ander mens doe ik het met wat ik heb meegekregen en vaar ik op mijn eigen gevoel en geweten. Dat heeft me gebracht en gemaakt tot de persoon die ik nu ben. Alleenstaande moeder van twee zoons (16 en 7), op zoek naar een eigen plek in het leven waar het goed is, waar ik mezelf ben en waar ik kan geven wat ik te bieden heb. En ook al ben ik er nog niet, het lukt me steeds beter.
In het voorjaar van 2015 verwees mijn klantmanager van de sociale dienst mij naar BuurtWerkKamer Casa Jepie Makandra (CJM) en ik ben haar daar nog steeds dankbaar voor. Nadat ik haar mijn levensverhaal had verteld gaf zij mij het advies eens binnen te lopen bij de BuurtWerkKamer. Ik had haar verteld dat ik op een kruispunt in mijn leven was beland. Ik wilde het verdriet uit het verleden achter me laten en mijn toekomst actief en zelf positief gaan inkleuren. Ja, ik heb mijn deel fysieke en mentale mishandeling gehad. Dat is een zwarte bladzijde uit mijn verleden. En ook heb ik verschillende banen gehad en studies gevolgd. Altijd heb ik geprobeerd mijn eigen geld te verdienen. Toen ik in de kinderopvang werkte gaf ik alles wat in mij had en toen ik er achter kwam dat niet iedereen even goed voor me was, liep ik tegen een burn out aan. Daar kwam ik gelukkig bovenop en daarna heb ik op eigen initiatief een opleiding Kraamverzorging gevolgd. In de wetenschap dat mijn directe omgeving in zou springen bij de opvang van mijn kinderen, begon ik aan een nieuw avontuur. Helaas bleek ik mijn kinderen maar moeilijk onder te kunnen brengen tijdens de onregelmatige uren die bij kraamverzorging horen. Mentaal kreeg ik hierdoor een paar jaar geleden een behoorlijke knauw. Het gaat zeker beter nu, maar soms heb ik van die dagen dat ik even wat minder positief ben. En juist op die dagen realiseer ik mij hoe belangrijk CJM is.
Bij CJM bén ik weer iemand. Niet alleen moeder van kinderen of een dochter van míjn moeder of een zus of tante, maar iemand die anderen helpt. Maakt niet uit met wat, dat kan met een lastig formulier zijn, een belletje naar de uitkeringsinstantie, het bieden van een luisterend oor, het invullen van Bespaarmij of het bieden van welke vorm van ondersteuning dan ook. Ik ben teamcoördinator Erwin en al die lieve collega’s en bewoners uit Holendrecht dankbaar voor het vertrouwen dat zij in mij hebben. Drie dagen per week ben ik in de BuurtWerkKamer en help ik bewoners in hun zoektocht naar persoonlijke groei en naar (meer) zelfredzaamheid. Ik doe dat deels uit ervaringsdeskundigheid. Ook ik heb periodes gekend waarin ik niemand toeliet en mijn eigen boontjes wel zou doppen, of erger nog, waarin ik mijn kop in het zand stak. Het is dat ik een lieve klantmanager bij de sociale dienst had aan wie ik mijn verhaal kwijt kon en die mij precies op het goede moment in contact bracht met Erwin en de BuurtWerkKamer. Daar, op die plek vond ik weer rust en kreeg ik het vertrouwen om te doen waar ik goed in ben; anderen helpen. Nu nog doe ik dat door kwetsbaren te ondersteunen bij het vinden van hun weg in onze steeds veeleisender wordende maatschappij.
Maar mijn volgende doel is om mijn echte grote liefde op te gaan pakken en waar mogelijk hier mijn geld mee te gaan verdienen; koken en cateren. Als dochter van twee Surinaamse ouders ken ik deze keuken van haver tot gort. En ik durf nu te zeggen (vroeger niet hoor, daarvoor had ik te weinig vertrouwen) dat ik daar ook écht goed in ben. Samen met het team CJM ga ik kijken hoe ik dit ga doen. Misschien moet ik het Eetcafé nieuw leven inblazen en vanuit daar doorgroeien naar een baan bij een cateraar of misschien wel mijn eigen bedrijfje beginnen. Het feit dat de BuurtWerkKamers al eerder mensen hebben doorgeleid naar een betaalde baan of een eigen bedrijf zegt mij dat dit moet kunnen lukken. En in de tussentijd blijf ik al die mensen helpen die iedere dag met hun vragen bij CJM binnenstappen en vervul ik mijn ambassadeurschap van de BuurtWerkKamers met alle liefde en toewijding. Iedereen mag mij benaderen als er vragen zijn!”
Tekst: Juriaan Otto
Foto: Carolien Oudejans