“Hier ben je geen nummer, maar een mens, iemand die in deze buurt woont”
Cora over BuurtWerkKamer Multibron (Amsterdam-Zuidoost)
“Aan een leven zonder Multibron wil ik niet denken”
Cora: “Helemaal happy in de Venserpolder. Zo zou je me nu kunnen omschrijven. Het is wel eens anders geweest. Jarenlang was ik dakloos, ik heb grote schulden gehad. Die hele ellende heb ik vaak genoeg verteld aan journalisten. Dat boek is nu gesloten. Al dat praten erover maakte dat ik teveel met het verleden bezig was. Ik kijk liever vooruit. Maar je begrijpt dat het leven niet makkelijk voor me is geweest.”
Weer lucht
“Toen ik eenmaal schuldenvrij was, kreeg ik weer lucht. Tijdens een informatiemarkt, waar de gemeente me op attendeerde, kwam ik bij de kraam van de Multibron. Daar hoorde ik over een computercursus. Dat leek me wel leuk. Ik was pas in de Venserpolder komen wonen, kende er nog niemand en had niks om handen. En met een computer leren werken, dat wilde ik wel eens leren. Ik heb twee cursussen hier gevolgd en ben nooit meer weggegaan.”
Geen nummer
“Je stapt binnen als een vreemde, maar wordt meteen opgenomen. Bij de BuurtWerkKamer ben je geen nummer, maar een mens, iemand die in deze buurt woont. De Multibron voelde gemoedelijk, als een huiskamer, met lieve, leuke mensen. Of ik wat wilde doen, werd me na die cursussen gevraagd. Wat mijn hobby’s zijn. Nou, ik hou van koken, dus toen ben ik gaan koken voor buurtbewoners. Elke vrijdagavond; nasi, bami, macaroni of roti bijvoorbeeld. Wil er iemand zuurkool? Eten we dat volgende week. Ook andere dagen was ik hier te vinden. Gewoon even binnenstappen, koffie drinken, ergens meehelpen, wat opruimen. Met de jaren werd het hier steeds professioneler. Het is nog steeds een gemoedelijke plek, maar er zit een stukje professionaliteit nu bij dat me trots maakt.”
Cora blijven
“Sinds een jaar heb ik een contract. Dat voelt als een beetje waardering, ja. Meewerkend vrijwilliger is de omschrijving geworden. In de praktijk ben ik gewoon voor alles inzetbaar. Ik ruim op, regel dit of dat of help een bewoner met een vraag op weg. Er is me wel eens aangeboden meer te doen, maar dat wil ik niet. Ik wil Cora blijven. De buurtbewoner die je bij binnenkomst ‘hai schat, dag liefie, alles goed?’ toe kan roepen. En een geintje met je kan maken. Als ik dan achter dat bureau je schulden moet bespreken, kan ik de volgende keer geen ‘moppie’ roepen en grapjes maken. Laat mij maar lekker op mijn manier bijdragen. En natuurlijk kan ik serieus zijn. Ik heb altijd een luisterend oor voor je.”
Een echte baan
“Ik doe het niet voor het geld. Ik deed dit al voor ik een contract had en was dat zonder ook blijven doen. Maar fijn is het wel, je hebt gewoon een baan. Een echte baan, want ik moet er zijn, al moet ik soms rustig aan doen. Ergens anders zou ik niet kunnen werken, daarvoor is mijn gezondheid te slecht. Als ik de hele dag zou moeten werken, lig ik daarna twee dagen in bed. Dus dit is perfect zo. Als er geen Multibron was? Daar wil ik niet aan denken. Ik denk dat ik dan nog in een diep dal had gezeten. En dat geldt voor veel mensen hier.”