“Ik zie MultiBron inmiddels een beetje als mijn huis.”
Ella Sital (Paramaribo 1955)
“Het leuke is: van het één komt het ander.
Van 1999 tot 2013 heb ik met kinderen gewerkt in een kinderdagverblijf. In augustus werd ik ontslagen, het was de tijd dat overal kinderdagverblijven moesten sluiten en groepshulpen op straat kwamen te staan. Een nieuwe baan zat er niet in. Ik liep langs de MultiBron, zag een bord en dacht: wat gebeurt hier allemaal? Ik vroeg aan mijn vriendinnen: Waar kan ik nou terecht? Zij zeiden: ‘probeer het bij MultiBron.’ Thuiszitten is niets voor mij, ik ben een harde werker. Zo ben ik als vrijwilliger bij MultiBron gekomen.
Ik kwam Hans tegen, de coördinator en heb met hem gesproken over vrijwilligerswerk. Dat kon, ik kon me aansluiten bij één van de activiteiten als ik dat wilde. Ik ben toen een paar keer gekomen en vond het meteen gezellig. Degene die het Babbeluur leidde, hield er net mee op, dus Hans vroeg me meteen als gastvrouw op de maandagochtend. Dat was het begin van een heel fijne tijd. Ik ben hier in contact gekomen met ongelooflijk veel mensen, zit niet meer zo maar alleen thuis. Nee, ik zie MultiBron inmiddels een beetje als mijn huis. Ik ben hier bijna 18, 20 uur per week, niet alleen voor een bepaalde activiteit, ook gewoon even mijn hoofd om de hoek steken, zonder dat ik iets te doen heb, gewoon even voor de gezelligheid.
Het leuke is: van het één komt het ander. Ik heb hier ontdekt dat ik breien en haken leuk vind, met weer een andere groep dames zit ik elke dinsdag op breiles bij Gerda. Ook daar heb ik het naar mijn zin. Via MultiBron hoorde ik dat de woningbouwvereniging volkstuintjes beschikbaar had. Hans heeft geregeld dat ik daar kon tuinieren. Daar blijk ik redelijk fanatiek in. Gisteren heb ik staan schoffelen tot ik pijn in mijn rug had. Om tien uur lag ik al plat in bed. Vorig jaar had ik echt goeie oogst en het is vooral leuk om te doen. En ik ben nu docente computeren! De ‘Stichting Aan de Knoppen’ geeft in MultiBron praktische computercursussen en ze vroegen mij of ik als docente wilde ondersteunen. Ik heb mezelf ooit online een beetje wegwijs gemaakt op de computer, Willem van de ComputerBrigade van MultiBron heeft me veel geleerd en opeens sta ik nu zelf aan anderen les te geven. Raar hè? Maar het is gewoon gebeurd. Elk kwartaal begint er weer een cursusreeks en zolang ik kan, doe ik mee.
De afgelopen jaren heb ik via MultiBron ook op de kerstmarkt van Venserpolder gestaan. Met een eigen kraam, maar ook namens MultiBron. We hebben met de dames van het Babbeluur het terras gerund op de kerstmarkt, dat ging echt helemaal leuk. Met koffie, thee, warme chocolademelk en koekjes. We zitten elke maandag gewoon te babbelen, maar opeens bleken we echt een team, dat heel goed zo’n terras kon bemannen. Sowieso kunnen we goed van elkaar op aan, als ik er een keer niet ben, dan weet ik gewoon dat de andere dames klaar staan om het toch door te laten gaan en dat gaat goed. Om twaalf uur heeft iedereen dan toch gewoon een leuke ochtend gehad. Er ontstaat echt een club van vriendinnen. Eind 2015 zijn we met zijn allen naar de gratis lunch in de World of Food geweest. Stadsdeel bood die aan, ook om de World of Food een beetje te promoten. Dat vond ik ook een leuke beloning voor de dames, als afsluiting van het jaar. Dat kwam goed uit, ik heb geen budget voor een cadeautje of zo, maar via via komt dan zo iets langs. Heerlijk gegeten en was gezellig daar.
Mensen die binnen zitten moeten wat mij betreft gewoon op maandag naar de MultiBron komen. Je kunt wel zeggen dat we echt fijne afleiding geven. We hebben wel eens een mevrouw gehad, die door DWI gestuurd was en het alleen maar had over pijn in haar benen, knieën en enkels, ze liep met een stok, enzovoort. Ze heeft anderhalf uur gezellig zitten praten en ging toen naar huis. Een half uur later belde zo op: of haar stok nog bij MultiBron stond. Ze was haar leed even helemaal vergeten en was zonder stok naar huis gelopen!
Ik voel me inmiddels echt verantwoordelijk voor mijn ‘tweede huis’ MultiBron. Ik zit in het bewonersbestuur en ondersteun als bewoner van Venserpolder zo ook het systeem van een BuurtWerkKamer. Klinkt serieus, hè, maar ik meen het wel. Ik solliciteer nog steeds, maar de markt voor kinderopvang zoals die was, komt niet meer terug. Ik solliciteer nu op alles, catering, gastvrouw, schoonmaak, maar ik kom er niet meer tussen. Van MultiBron uit hebben ze een verklaring voor het UWV geschreven, zodat zij weten dat ik niet stilzit, maar dat ik als vrijwilliger aan de slag ben.”
tekst: Juriaan Otto
foto: Carlien Oudejans