Yvonne

Yvonne

“Ik ben blij dat ze me toen heeft overgehaald eens langs te komen”

Yvonne over BuurtWerkKamer GeuzenNest (Amsterdam Nieuw-West)

“Nu heb ik ook vriendinnen in de buurt”

Yvonne: “Kom eens langs, zei Bouchra, die ik van de bewonerscommissie ken. Ik werd niet echt warm van het idee. Wat is dat, een BuurtWerkKamer? Wie komen daar dan? Ik zag vooral buurtbewoners van niet-Nederlandse afkomst, met hoofddoekjes op. Ik praat geen Marokkaans of Turks. Maar Bouchra begreep dat ik een drempel voelde, bleef me vragen en toen ben ik maar eens langsgegaan. En daarna mee gaan doen met een kookactiviteit. En ja… nu kom ik hier elke dag.”

Nederlands praten
“De plek gaf me meteen een lekker gevoel. Het gaat hier heel gemoedelijk. En er wordt Nederlands gesproken, hoor. Daar hamer ik ook op. Als ik binnenkom, zeggen ze al gekscherend: ‘Yvonne is er, Nederlands praten!’ We maken er een grapje van, ja. Het fijne is dat je mensen uit alle lagen van de bevolking ontmoet. En dat je van alles kunt doen hier. Ik had geen idee vooraf. Maar ik zag dat iemand kookte, dat iemand Nederlandse les gaf. Ik ben gepensioneerd –  vroeger stond ik in een winkel – en had wel zin om iets te doen.”

Bingo en soep
“Ik ben dol op bingo. Dus de vraag wat ik leuk vind, was zo beantwoord. De rollende balletjes, die kaart met nummers in je hand, de spanning en de prijzen natuurlijk. Nu bingoën de dames hier eens in de zoveel tijd ’s avonds en op woensdagmiddag organiseer ik om de week de kinderbingo. Ook heb ik een loopgroepje opgericht. Drie keer per week anderhalf uur, met de dames uit de buurt. Sportief, hè! En ik kook hier, al ben ik niet echt een kookster. Ik maak graag soep. Tomatengroentesoep met balletjes, lekker Hollands, ja. Door de anderen heb ik couscous leren eten. Dat is echt heerlijk. En kijk, daar aan de overkant heb ik mijn winkeltje met tweedehands kleding. Ook vanuit hier opgezet. Doe ik veel? Tja, omdat het kan. Omdat Bouchra je, na eerst rustig te laten wennen en rond te laten kijken, de vraag stelt of je iets wil doen, en wat je kan of wat je leuk vindt. En waar je eventueel hulp bij nodig hebt.”

Elke dag
“Wat ik nooit verwacht had, was dat ik nieuwe vrienden zou maken hier. Spaanse Fatima is mijn beste vriendin in de buurt. Ze heet zo, omdat er veel Fatima’s zijn en zij spreekt Spaans. Vriendschappen met buurtbewoners had ik vroeger niet, wel veel daarbuiten. Nu heb ik dus ook vriendinnen in de buurt. Dat voelt fijn. Ik sla hier geen dag over. We doen alles voor elkaar. Toen ik een keer ziek was, kwam Turkse Aisha – ook een bijnaam – soep brengen. Thuis zit je maar alleen, daar kan ik niet tegen. Hier ben je onder de mensen; dat is toch veel gezelliger. En kan ik ook nog nuttig zijn voor anderen. Althans, dat zeggen de anderen over mij. Ik doe toch niks bijzonders? Ik geef dit interview omdat Bouchra me heeft overgehaald. Ik ben blij dat ze me toen ook heeft overgehaald hier eens langs te komen.”